De route die Ingeborg Gries (51) aflegde naar de steigerbouwwereld begon op zee. Als Maritiem Officier verliet Ingeborg in 1992 de Hogere Zeevaartschool in Vlissingen. In diverse functies voer ze tien jaar lang de wereld over. Met haar werkzaamheden op de brug en in de machinekamer was Ingeborg goed in haar element. “Maar ook al trouw je later met een zeeman, als je samen een gezinswens hebt, dan kom je toch op land terecht.”, zegt Ingeborg.
Ingeborg Gries is sinds de oprichting van SVWOH lid van de examencommissie. Vanaf april 2021 is Ingeborg voorzitter van de commissie en nam zij deze rol over van Wim Stolk. Ingeborg werkt als Project Engineer voor Layher Benelux in Raamsdonksveer. Layher is producent van steigermateriaal, afschermingen, ondersteuningen, overkappingen en draagbaar klimmateriaal.
Toen Ingeborg weer startte met werken, koos zij met haar werktuigkundige achtergrond voor techniek en veiligheid. “Bij BAM Materieel in Lelystad werd ik in 2004 werkvoorbereider en later projectcoördinator. Mijn liefde voor de maritieme wereld verschoof naar de vrije tijd. Maar ik zeil als vrijwilliger mee bij groepsvaarten op een mooie tweemaster. Ik kom nog wel aan m’n trekken.” En met een trots vonkje in haar ogen: “En bij BAM Materieel hebben we de sluizen gebouwd in IJmuiden, mooi werk. Toch weer dat water!
Na omscholing naar bouwkunde en de opleiding staalconstructeur ben ik constructeur geworden voor tijdelijke hulpconstructies en materieel. Dat zijn steigers, bekistingen en ondersteuningen. Dat betekent dus werken op grote hoogte. En daar speelden, net zo als op zee, techniek en veiligheid weer een grote rol. Steigerinspecteur werd toen één van mijn taken. Later kwamen daar de taken van KAM-coördinator (Kwaliteit, arbeidsomstandigheden en milieu) bij.
Zeeman en vakvrouw
Hoe vind je het om te werken in een mannenwereld? “Nou, zoals ik zei, ik ben zeeman geweest dus ik weet niet beter. Dat begon al op de Zeevaartschool: 8 meisjes en 400 jongens. En de 17 jaar bij BAM Materieel vormen een goede achtergrond. Nee, ik sta mijn mannetje wel. Geen probleem.”
Nieuwe uitdagende projecten
Ingeborg is inmiddels goed thuis in de steigerbouwwereld. Per 1 april stapte zij als Project Engineer over naar Layher Benelux, de leverancier van steigermateriaal. “Ik hou van uitdagingen. Als Project Engineer ontwerp ik nu de meer ingewikkelde steiger- en ondersteuningsconstructies.”
Waar zit de uitdaging bij het ontwerpen? “Nou, zodra je geen vlakke ondergrond hebt maar bijvoorbeeld water waar je overheen moet bouwen. Of als er een extra zware belasting van de steiger nodig is. Of een steiger in een regio met veel wind. Na het ontwerp met een CAD-programma zet je het ontwerp in een rekenmodel, Dan simuleer je de krachten die erop komen en weet je of je ontwerp goed blijft staan. Veiligheid start al op de tekentafel. Dus je kijkt altijd hoe je iets zo veilig mogelijk kunt maken.
Bij Layher kreeg ik de kans het hele proces te doorlopen. Dus je ziet alles van het traject: van de klantvraag tot aan de montage. Ik ben ook regelmatig op locatie, vooraf of tijdens de montage. Zoals gisteren in een grote kerk in Zwolle voor een restauratieproject. Een oud gebouw waar geen bouwtekeningen van zijn. Dan onderzoek je waar er verankerd kan worden en of de vloer voldoende draagkracht heeft. Er zijn zoveel mooie projecten. Leuk, divers werk! Oplossingen bedenken en ze zien bouwen. Ik hou van het werken met techniek en van het samenwerken met alle partijen.”
Examens
Sinds 2017 ben je lid van de examencommissie van de Stichting Veilig Werken op Hoogte. Kun je in de theoretische examenwereld al je praktijkervaring kwijt? “Ja juist”, zegt Ingeborg, “Met een aantal andere praktijkmensen zijn wij de ervaringsdeskundigen. Ons ‘bijbeltje’ de Richtlijn Steigers kennen we uit het hoofd. Je bent er tenslotte de hele dag mee bezig. Dus de praktische inbreng is zeker onze kracht. En je kent je netwerk als je een onderwerp wilt toetsen.
Per 1 april nam je het voorzitterschap van de examencommissie over van Wim Stolk. Wat gaan we van je zien? “Ik zet het goede werk van Wim voort. En ik ga graag voor resultaat. Knopen doorhakken en afspraken maken. Jongens, wat besluiten we nu?”
Veiliger, maar werkbaar
“Het werken op hoogte moet nog veiliger worden, zeker. Maar het moet wel praktisch blijven. Veiligheid vind ik enorm belangrijk. Maar het mag geen papieren tijger worden. Daar ben ik wel eens bang voor. Je kan alles op papier zetten en overal een formulier voor maken. Maar daarmee lever je niet direct een bijdrage aan de veiligheid. Het gaat om het bewustzijn. Veiligheid is gedrag. Maar gedrag verander je niet zo maar. En dat is het moeilijke. Er mag geen afstand zijn tussen normeringsinstituten aan de ene kant en de praktijk aan de andere kant. We moeten het werkbaar houden. En daarom is de rol van de stichting ook zo belangrijk en steek ik er graag mijn tijd in.”